Pişmanım
Koskoca yedi yılı nasıl da hiçe saydın,
Her yılıma seninle girdiğime pişmanım. Taş olsaydı dizlerim başını koymasaydın, Sırma saçını tel tel ördüğüme pişmanım. Sözüne inanıp da uymasaydım çağrına, Beni basacağına taş basaydın bağrına, Aklımı baştan alan bir gülüşün uğruna, Sevdiklerimi bir bir kırdığıma pişmanım. Keşke bakışlarınla süslenmeseydi düşüm, Bu kadar ızdırapla şu an olmazdı işim, Oysa seni gözümde boş yere büyütmüşüm, Sana bu denli değer verdiğime pişmanım. Senle yaşanan herşey farzet kötü bir rüya, Aklın sıra yıllarca beni kandırdın güya, Belki gül cemalini camda görürüm diye, Kapında sabahlayıp durduğuma pişmanım. Affedemem sevdama ihaneti katanı, Beni ayrılık denen kör kuyuya atanı, Allah´ım yar etmesin dizlerinde yatanı, Ben yatıpta hayaller kuruğuma pişmanım. Kapattım bu defteri hiç yaşanmamış saydım, Bana kıydığın gibi bende resmine kıydım Senli hatıraları tozlu raflara koydum, Bu günleri yaşayıp gördüğüme pişmanım. Yunus YALÇIN |
Kapattım bu defteri hiç yaşanmamış saydım,
Bana kıydığın gibi bende resmine kıydım
Senli hatıraları tozlu raflara koydum,
Bu günleri yaşayıp gördüğüme pişmanım.
Dil ne kadar yaşamamış saydım desede yaşanmışlıklar asla unutulmuyor. yine çok güzel dizeler, sevgi dolu yüreğinize usta kaleminize sağlık değerli dost yürek! başarılarınız bitimsiz olsun .saygımla.