YAŞLI ADAM
İstanbul-Ankara yolculuğunda,
Yaşlı bir adam gördüm koltuğunda, Şaşkın ürkek, arkadaş yokluğunda, Tükenmişlik izini sürdüm onda. Karısı ölünce köyü terk etmiş, Felek onu kızlara muhtaç etmiş, Damat yanında olmayı ar etmiş, Ezilmişlik yüzünü gördüm onda. İhtiyacını giderdi molada, Yardım istedi orada burada, Göz görmüyor, diz tutmuyor arada, Muhtaçlığın zulmünü gördüm onda. Elinde mavi hediye paketi, Bütün gücüyle tutuyor poşeti, Kendisi suyla kuru ekmek yedi, Fedakârlık sırrını çözdüm onda. Kadere razı ölüm bekler amca, İş başa düşerse oğul kız anca, Eskisi gibi değil kocayınca, Hayat gerçeğini yaşadım onda. Ankara, 28 Kasım 2011 Dr. İbrahim KARAER |