adın siyahtı
firari
ve siyahtı adın her ses her titreyiş ve her yıldız yokluğunun tohumunu ekerken nasırlı bahçemin orta yerine düştüğüm duvar dibi özlemlerde ağlıyordu yakamoz... oy! yüreğine kar düşen eşkıya dağlar kaç peşmerge sevdaları yaktınız koyaklarınızda ve kaç poşu bağlamış yüreğe çığ ektiniz ellerinizle ve meme ucunuza bıraktığım benim sevdamda düş karası şimdi yüzünüz kadar... |
BU ŞİİR MÜKEMMEL NE RENK OLURSA OLSUN...