BU ŞEHİR(TAŞ YIĞINLARI)
’benim yaralı kalbim elbetteki toprak olacak,ama senin taş kalbin,ebediyen taş kalacak.’( ’O’na İTHAFEN........ MAYIS 1999 )
bu şehir...... ve ; üstünde var olan insanlar bi tek şey için sevmişim sırf içinde seni barındırıyor diye hatırlar mısın gurbet dönüşlerimi? şehirler arası otobüslerde sabahın ilk ışıklarını bu şehirde görürdüm birden....birden heyecan basardı,içim içime sığmaz oluverirdi... sırf içinde seni barındırıyor diye şimdi şehirden seni çıkardım geriye taş yığınları kaldı gezdiğimiz yollar sıradan asfalt parçası ayaklarımı acıtıyor,havası...havası boğazımı sıkıyor nereye baksam içime batıyor şimdi şehirden seni çıkardım geriye taş yığınları kaldı çiçekler anlamsız sen olmayınca ne açıyorlar,ne kokuyorlar artık bir ot yığını çiçekler geceler dar bu şehirde gündüzler yavan bitmiyor hesap sormalar,geçmiyor ne mekan ...ne de; ......zaman şimdi şehirden seni çıkardım geriye taş yığınları kaldı |