KADER

Başka dünyalar..Başkalarının dünyası..Her daim başkalarının hayatına kan pompalayan binlerce can..Hoşbulduk;şimdilik..Ve neden ölmüyor -geceden geçen- gözler? Baktıkça derinleşen,derinleştikçe içe işleyen ve mıhlanan ve en pembesinden ve ’en aşık olası gelen sebebim’.
Açıklarında ısıtan acım, şüphelerim,dayanılmaz gidişin..
Bu kaderin kalemi nerede yahu..? Boynumun uzanamayacağı kadar yüksek bir duvardan bana bakan mı kader? Ben düşecek diye korkarken onun benimle oynamasının adı mı bu kader? Kader sen misin yoksa başka bir hayatın içinden bana bakan,gülümseyen,yüzüme her baktığında bir an donup sonra konuşan adam? Bana bunu yapma..!
Adın ne senin?
Silinmeyen mürekkebin marka adı mısın?
Kader sensin,aynadaki sen, yüksek duvardan bana bakan sen,başka hayattan gülümseyen neden. Ve -geceden geçen- gözlerinle şişeler devrilesi sen..
Kim bilir be Kader ? Pavyonlarda lakapsın gerçekten...!

ALMILA ERDEM