Divane gönlüm
giden ömürden kaçışın yok bu defa
o gelsin diye bahane edemezsin yorulan yüregin ersin murada erisin buzu gönlün vuslata ersin senki gönül günleri ayı ekledin nedir bu telaşın onca yıl bekledin güle hasret yandı köz oldu bedenin kül olmadan birden sönermi hasretin kafana esince çekip gidemezsin karanlığa aşkı hapis edemezsin daha başaktayken umut biçemezsin ömrün vermeden vuslata eremezsin içinde gizlidir filizleri gülün içince dilidir çözülen bülbülün ateş kor olmasa lâl dili bülbülün tonlarca gül atsan sönmez yüregin uykuya dalar gamın sızın kederin bıkar senden acılar geçer günlerin sonu gelir diye beklerken her şeyin ellere kâlp otagını veremezsin yerincedir hardır kimilerinde duygu derincedir vardır durur kalpte kuytu dokunsan sel olur akar bulur yolu bir damlada okyanus olur bedenin geçmișse boynuna hasret ilmek ilmek küsüp talihe olmaz her şeyi silmek varmı dağları delip yerle bir etmek sen sevmesen aşkla yanmasa yüregin kırılan kalbe bir tayın sevgi ver çöllere düşen derbedere suyun ver Fetih etdiğin yüreklere duyun ver ki senden sonrada yaşasın eserin senki aşk ugruna cefadan geçemez senki yoluna karınca çıkar ezemez senki ucunda ölüm olsada dönmez bir günlük degil son nefese diyensin Yasin YÜKSEL ELMADAĞ |