Asumana Sığmayan Aşk ...
...................geçmişimden baharın la geç geldin geleceğime
bir ömür getirdin, bir ömür götürdün asuman Cemresi ne düşmüş yosunlu damlalar öyle geliştir ki o , miladın takvimlerinden silinmeyen doğan güneşin bitmeyen ay yüzlü yolu ” muti ruhumun ilk vuruluşu Asumana sığmayan ulvi yolculuğu ..hey ruhumun tortusu nutkum sevabı günahıyla tutkum sevdaya, vebalsiz vebal sunulmuş aşikare cennet sorgusu vesile bedelsiz bedel bekleyen beklemeleri kaderden ötesi olmayan kaderi ”zamana sığmayan zamanları ” suskun günahların hülyalarını topla gel ...hey ruhumun balkonsuz penceresi gökyüzü yıldızım zincirli , beşer hissesinde şerefli şanlı güneş ile ay arasına salıncak kurmuş sallanıyor - aşkın halleri asumana sığmıyor parıltılı ihtişamı gözleri görmüyor. toprak içine üflenmiş çamurda nefta üfle ney_i ki , söylesin yüreği mefta , - ilk ağlayışın son duasına, sudan seccadeler yıkanır musalla üzerinde yeşil sanduka, içinde süslü bebek kefenlenir ey ruh tahribatı yaptıran, zehrin titremesine diz çökmüş bozgunluk zümrütü anka ruhumda asumanlı suskunluk üstüme gelir in ,cin, aşk ve aşk görmez güneşin viran olmuş özlemi seven sevdiğine zülmetmez yakmaz yüreği asumandan ayrılmış sa aşk dahi in cin ten tüm ahvali beşer kara topraktır yeri aşktan asumana gidişim ölüm günüm düğün günüm beyazlar içinde telli duvaklı gelinim güneş ‘tutulması kan_atsız serçe yüreğim düşmeyen gün_eş sönmeyen yıldızım ayım .. nasıl kader bu sevda gücü olmuş asuman yetim kalan düşlerim ince sızım içre eçerlediğim bağrıma saplanan taşları içim içim içimlediğim açım açım doymamış henüz içip içip kanmamış zehir olsa gelen kadehinden içip içip yazdığım aynada başka haller ağladığını görse aramaz düşler bakma sığmaz asumana dahi küskünlüğüm vede düş_künlüğüm aynalar söyleyin! , kim daha asuman aşka söyle gökyüzü!, kim daha kelebek gökkuşağına bulutlar söyleyin!, yağmur sarhoşluğum anlatın ince ince nağmeler ağla asuman ağla! temizlenmekte ateşli suyun sevdası tende ruhun imanı ve ukbası gül asuman gül ! yakılmış viran şehrin , gülün toprağın suyun yak asuman yak ! sığdıramadığın şehrinle ilk çektiği havanın ciğerleri yakışı gibi düşün asuman düşün! ömre bedel suskunluğu asumana sığmayan, bir ömre vebal ulvi susuzluğu Gülay GÖKTÜRK |