Gerçekdeki Düşler
Saldırsa da doymaz aç kurtlar çağresiz benliğime,
Dağlarıma kar yağdı,oysa güvenmiştim ben sezgilerime, Dertsiz aynamda görünen sırtlan yüzlü arkadaşlarım, Onlara bakıpta ağlamak mı benim kaderim? Kendini aslan zanneden kedi yavruları, Lağam çukurunda bile kokuyor aç nefesleri Gökyüzünde süzülen kartallardan kaçıyorum, Derin kuyularda yılan gibi sürünüyorum. Dert eder mi yıldız ayın olmasını, Anlamı var mı karanlık gecenin bulutlu olması, Gözükmese de duyulan dertlerim çok, Dertlerime derman olabilecek,bir çift göz yok... |