Güleç yüzlüPeş peşe geçti yıllar, yaşlandık. Uzun aralıklarla, belki kısa kısa yaşadık. Rahmet okuttu her yaşamak bir öncekine Canımız dişimize taktık; yaşadık, yaşlandık. Aklımızda yoktu ölçüp biçip yaşamak; Nerde durduk, nereyi bulduk, orda yaşadık. Güleç yüzlü biriydi bizi yeni yıla götüren. Üzülmekten vazgeçtik; sevinçten ağladık. Leylaklar, hanımelleri açtı içimizde. Elimizde şarap şişesi, sırtımız betona dayalı, Çıngısıydı karşı kıyının; gözümüzü aldı. Ender Erdemil, 1 Ocak 2011 |
Tebrik ederim...