bağlanamadımşimdi yokluğun yazarken kaderimi ben pozumu veremedim ve çizerken boş çerçevemi ben köşemi seçemedim senin gibi bakamadım hayata senin gözünden bağlanamadım çıkmaz sokaklara varırken yollarım topal bir iskemle gibi yarım kaldım oysa pencerem açıktı hala tüm soğuklara nispet dedimya senin gözünden bağlanamadım oysa dönersin diye çok beklettim kalbimi son ümit de gidince benden kıymadım kendime zaten en büyük günahımdın bundan ötesi olamaz diye serkan demir |