Mekânsız KelimelerMekânsızdır bazen kelimeler Mekânsız olduğu gibi ruhsatsızdır da Aranır kendi halinde Duracağı yeri Sığınacağı limanı Dalından kopmuş yaprak misali Sararmış, solgun tenli Hazan rüzgârlarına kaptırmış kendini Mevsimlerin arayışında Yalaz aydınlığında yükselir gökyüzüne Mavilerde kalayım derken Grimsi bulutların pusuna takılır Ve duyguların hüznünde Damla damla düşer toprağa Akıp gider Engin denizlerin mavimsi derinliğine Bir daha dönmemecesine Sıcak yerini aramaktadır Nihayetinde Yürekten sessizce fırlayan bir kelimedir Gezinir sokak sokak, Bakınır köşe bucak Aranır zamanın salınmasında Güneş doğar, Güneş batar, Gece olur, Bilmem kaç mehtap devreder Ardı ardına koşan gecelerden Belki de bir ömür geçer Ama yine de bazen mekânını bulamaz Bulsa da kalmaya ruhsatı olmaz İşte o zaman sahipsiz boşlukta asılı kalır Sonsuza kadar Serseri kurşun misali Namludan fırlayıp gitmişse Yıkıntının içinde yok olur gider kör pişman Yüreğin derinliğinden çıkan Bir seviyorum kelimesi Belki farkına varılmadan Çoktan sahibini ve mekânını bulmuştur Kalma ruhsatını da almıştır Sonsuza kadar Nedense ben halen zamanın salınımında Issız sokakların Soğuk kaldırım taşlarında Meçhule giden o yüreğin hasretliğindeyim Mekânsız ve ruhsatsız kelimelerin düşüncesinde Nerdedir diye Dinçer Demirel |
Kelimelerin ozunde bir dogusla
Ne olacagini bilen var mi hic ?
La Mekan ...
Tek dogus anlayana..
Gonulden bir siir dustu simdi gonlume.
Yazan kaleminize saygilarimi sunuyorum
Guzel dileklerimi birakiyorum cok anlamli siirinize.
Siire sevgimle
.