AYRILIK VE PİŞMANLIK
Çok uzun yıllar geçmiş
Çok uzun Kaşımız kirpiğimiz aynı kalmış sadece Ellerimiz eskitilmiş, boynumuz bükük yine Gözlerimizin feri sönmüş Bakışlarımız dumanlı artık Çok uzun yıllar geçmiş Çok uzun Saçların yine çok güzel Rengini değiştirmemişsin hala Benim beyazladı görüyorsun… Yine aynı giyiniyorsun kahve tonunda Bakışın değişmiş, ürkeksin artık Elemin açık, gizli kalır yanı yok Aceleciliğinden eser kalmamış Kocaman oğlun olmuş, çok yakışmış yanına Üzüntünü paylaşamadım cesaret bulup Bende gömdüm senden sonra… Çok uzun yıllar geçmiş Çok uzun Ne güzel olurdun bana gelirken Kokuna dayanamazdım, çekemezdim içime seni Avucumun içinde kaybolurdu ellerin Isıt derdin parmaklarımı… çok üşüdüm Sevmeye kıyamadım seni Çok uzun yıllar geçmiş Çok uzun Her sabah seni görmek arzusu birikmiş olurdu, geceden Ayrılıkta her nefes sana yakınlaştırırdı beni Her yazdığım sanaydı bir zamanlar Her dinlediğimde senden bir şeyler arardım Resimlerin boy boydu odamda Çekingen bakışlarını yapıştırmıştım tüm duvarlarıma Ellerini uzattığın gözlerin ağlamaklı o resmin Hala aklımda, hala aklımda Yapamadım, yapamadım Çok pişmanım... |