AĞLADIM
Anamdan doğalı gülmedi yüzüm
Çekilmez dertlerle doldum ağladım Aradım cananı yanıyor özüm Has bahçe içinde soldum ağladım Dertliler şehrine bir mekan kurdum Nefsimi tanıdım orada durdum Yalan imiş dünya sineme vurdum Ummanı deryaya daldım ağladım Bir usta yanında olmuştum çırak Bu dünya işini ederdim merak Dedim bu yarayı can nasıl sarak Kırkında bir dostu buldum ağladım Zalimin zulmünden kırıldı bilek Yalvardım kadere biz nasıl gülek Anladı halimi güldürmez felek Sonunda bak gülce oldum ağladım. GÜLCE |