Nasılbeyaz bir sevinç döküldü bugün İstanbul’a lâpâ lâpâ karşıki köşk bir kartpostal oldu hazır postalanmaya ağaçlar nikâh tazeledi gelinliklerini giydiler gelin çiçekleri serptiler göklerden İstanbul’a nakış nakış oya oya biraz özenle bakanlar kıyamadılar yerlere basmaya hadi çocuklar kartopu oynamaya eldivenleri unutmayın ama herkese nasip olmaz onlar kimbilir şimdi kaç minik el uzanır da bir hevesle karlara titrer üşür pembeleşir oynayamaz doya doya özlemleri bir çift eldivenden çok onları sevgiyle giydirecek bir ana şimdi eldivensiz ellerinde kutular çıplak ayaklarında o şıpıdık terlikler titreyerek devam ediyorlardır birşeyler satmaya oysa şüphesiz o eller bayılırdı kardan adam yapmaya minik burunlu olsun diye havuçlara bir diş bir diş daha bu soğukta araba camlarını kim parlatır onlar olmasa kim o naneli sakızları satar bize zorla inatla umutla kim parklarda banklarda bu beyaz yorgana bürünür onlar böyleyken hâlâ yüreğime bu beyaz sevinç NASIL dökülür 17.12.1997 İstanbul |