AKLET DEDİ BİR ÇOCUK KAÇARKEN YAĞMURDAN
Bütün çocuklar eve kaçtı
Bir ben kıyam ettim Dönülmez bir köşe başında İnatla ve tevbeyle Tren kaçmamış ve belki de Kaçmışlardan daha büyük Yeni bir tren gelecekmiş Her ölü dirilecek Her zalim ölecekmiş gibi bekledim Kaçarken bir an dönüp arkasına Aklet demişti içlerinde bir çocuk Aklettim El açtım Patlayan her bomba İsabet etsin için sermaye ve piçlerine Yağmura isabet ettirdim tüm duaları Cemaziyelâhir’ de gökten ağan her rahmete Elim değsin istedim Bütün çocuklar Cennet yolcuları olsunlar için İzlendim sonra şehirli gözlerle Çamurlandı alnım Ben şaşırmadım ve Kuşlar ürkmedi omuzlarımda. Bunu anla. NUMAN POLAT |