NE SAAT GEÇER NE YOL TÜKENİRKastamonu ‘daydı yar beni bekliyordu Son mektubunda,durma hadi gel diyordu Ne saat geçiyor ne yol tükeniyordu Bu yüzden yıkılan hayallere yanar ağlarım Aylardan on yedi nisan mevsim bahardı Kavuşacağım diye ne ümitler vardı O gün İlgaz dağlarını bir tipi sardı İçimde yıkılan hayallere yanar ağlarım Hala gök kapalıydı vardığımızda şehre Yağan yağmurlardan sokaklar dönmüştü nehre Niye yoktu bilmem o eski yüz o eski çehre Bu yüzden yıkılan hayallere yanar ağlarım Akşama yakındı geldi karşıladı beni Yoktu yüzünde neşesi yoktu eski sesi Kaçırıyordu gözlerini suçlu misali Kırgınım küskünüm o yılara yanar ağlarım KAŞİF KANİ ERTÜRK |
yüreğine sağlık değerli dost
ömrüne bereket
selamlar, saygılar