sen ve sensizlik
Yağmur gibi yağmıştın yüreğime,
Şimdi ise rüzgar gibi esip gidiyorsun. Senle aralamıştım mutluluğun kapısını, Ardımdan kapanacağını düşünmemiştim. Beynimi kemiren keşkeli cümleleri yok etmiştin, Ama yine mi? Cümlesini unutmuştum. Issız gecelerimi aydınlatmıştın, Mum gibi yavaşça tükeneceğini bilmiyordum. Karanlık sokaklarda dolanmaktan alıkoymuştun, Çıkmaz sokağa sürükleyeceğini hesaplamamıştım. Hayata güler yüzle bakmayı öğrettin, Gittiğinde ardından ağlayan gözleri unutmuştum. Her zaman beraber olma hayaliyle yaşattın, sensizliğin bu denli acı vereceğini bilmeden… Ahmet ÇORUKLUĞ |