Şair Diyorlar Bize
Yorgun günlerin ardından
Geceler sabahlara düşerken Biz hiç uyumayız Tepeden tırnağa buz kesse de bedenimiz Sıcacıktır yüreğimiz Bazen aşk kokan dizeler damlar gönlümüzden Bazen isyan ederiz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Temmuzda kar yağdırıp Şubat ayında yananlar biziz Mesken’imiz kağıt Kalem tapumuzdur Kara gözlükler altında Kan çanağı’dır gözlerimiz Ant içmiştir paylaşmaya Titreyen ellerimiz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Yürektir aşımız Eğilmez başımız Asi rüzgarlar gibi görünsek de Ilıman iklimler yaşatırız içimizde Bıçak yüreğimizde değil Dilimizde’ dir Kuş gibi çırpınırken yüreğimiz Aslan gibi kükrer dillerimiz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Kelamımız Selamımız Ahımız isyanımızdır Aşkı bir dizede değil Her hecede yaşarız Acıları bal eyleyip yazarak aşarız Suskundur Dünya gözüyle gören bitkin gözlerimiz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Meyil etmeyiz dünya malına, mülküne Sevdamız ya aşktır, ya Hak’dır Ya da vatan diye atar yüreklerimiz Ereğimiz doğruyu bulmaktır Gülerken ağlar Ağlarken güleriz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Gönüller diyarımız Güneş şiarımızdır şiirlerde Söz söyletmeyiz Ay ve mehtap üstüne Kış gecelerinde bile Yıldızlar yağar üzerimize Çirkinlikleri damıtıp Doğruluğu süzeriz... Şair diyorlar bize Hiç susmaz kalemimiz... Yazan ve seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN |