"Düşün ki aramıza bir kısa çizgi düştü aşkım;
seni de beni de ikiye böldü."


Düşün ki bir rüzgar savurdu ikimizi;
birbirine zıt iki noktaya.
Ben kapalı parantezler içinde kalmışım bir hücrede;
Seni ise ünlemler uzak şehirlere götürdü.

Düşün ki;
bir yağmur yağdı; ıslandık.
Sen yağmura inat gözlerime tutundun o gece;
ben bütün yağmurları şiir ettim öylece.

Hüzün,
hüzün ki aşkım;
mesafelere küfreder bir yabancı.
şairlere de kızarım ara sıra;
küserim şiirlere de.

Yüzün,
iki elimin arasında bakıp durduğum saatlerce.
gökyüzünde sayısız yıldız arasında;
sen benim seçtiğim dileksin,
dilediğim gecelerce.

Düşün ki aşkım, ben bir gece mahmurluğuyla yanına gelmişim,
mesafelerin canına okumuş, gözyaşlarının ağıtını yakmışız.
Ben sana aşktan bahsediyorum.
Öylece uyuyakalmışız.


Düşün ki hala yan yanayız;
hiç ayrılmamışız."




Nuray KAÇAN- 12.04.2013