BANA HEP SUS DEDİLER
Ekmeğimi kazandım,
Dişim ile tırnağımla, Hayatım gelip geçti, Gözümde ki yaş ile. Dost gibi göründüler, Yüzüme hep güldüler, Herkesi kendim bildim, Arkamdan hançerlediler. Doğruyu söyledim ben, Dokuz köyden kovdular, Ayakta kalmaya çalıştım, Yaprak gibi savurdular. Gece gündüz ağladım, Kimse halim sormadı, Birazcık tebessüm ettim, Niye güldün dediler. İyilik yapar iken, Menfaat beklemedim, Herkes bal kaymak yerken, Ayranı çok gördüler, Hayat denilen ömrümüz, Göz açıp kapamaktır, Kendileri güldüler, Bana hep sus dediler. Büyükle büyük oldum, Küçük ile küçük ben, Alnımın akıyla çalıştım, Yeter gidiyorum artık ben. NİSAN-2013 |