Adı geçim olan derde dalınmış
Hayat insanları yormuş be usta!
Bâzı şeyler için çok geç kalınmış
Kaçırılan pazar Bor’muş be usta!

Kimileri düşmüş aşkın nârına
Bu günün işini koymuş yârına
Ne yoğuna bakmış ne de vârına
Onların yüreği kor’muş be usta!

Rabbim kimisine bol vermiş malı
Kimi evde hasır, kiminde halı
Kimi beğenmezken sucuğu, balı
Kiminin katığı lormuş be usta!

Gardaş demek boşmuş hayırsız ferde
Yâren bulunmazmış her an her yerde
Bâzıları dostu düşünce derde
Ne aramış ne de sormuş be usta!

Şunu anlamalı herkes ilk başta
Güzellik yürekte, ne göz ne kaşta
Gençken, ihtiyarken, yâni her yaşta
Yalnızlık insana kormuş be usta!

Kimi fakir lâkin yüreği ulu
Kimi matah sanmış giyilen çulu
Kimi Allah bilmiş parayı pulu
Velhâsıl insanlık zormuş be usta!

12nisanikibin13.

.