TÜRK DÜNYASI DUY BENİTÜRK DÜNYASI DUY BENİ Ay gülümser mehtapta altındır ay suda; Maveradır Kaf Dağı, derin bir uykuda, Kimlerle beraberim bu güzel duyguda “Türk” denir milletime, türkü söyler canım, Sazım, kavalım, kilim Mehlikâ Sultan’ım. Ol endam, ol cazibe nefis bir zerafet, İhtişamım hürriyet – mazluma adalet, Demir dağlar delerek kurulan bir devlet Üç kıta yedi iklim yurt olan vatanım, Hür yaşamış, hür ilim Mehlikâ Sultan’ım. Bir zamanlar gaflette kalınca milletim, Parçalandı otağım, çalındı servetim, Çıktık Ergenekon’dan dirildi kuvvetim Diz çöktürdüm dizliye, öz yurdum Turanım, Birlikten geçer yolum Mehlikâ Sultan’ım. Oğuzhan önde yürür Doğu, Batı, Kuzey, Altaylardan Pamir’e yol açmıştır Güney, Hakan – hatun aynıdır aksakal – ata bey, Kızım, oğlum, torunum, gülüm, gülistanım, Ballar balıdır balım Mehlikâ Sultan’ım. Börteçine, Mete Han, altındır – gümüştür, “Vatandan bir taş bile verilmez!” demiştir, Attila bir kırbaçtır mazlumlar gülmüştür Asya’dan Avrupa’ya uzanan cihanım, Her yanda mevcut dalım Mehlikâ Sultan’ım. Orhun’da bengü taşı, Ötüken’de toy var, Dokuz Oğuz - Otuz Tatar daha nice boy var, Bilge Kağan, Kül Tiğin Türkmen atı tay var Türk hilali merkezim birlikte her yanım, Görkemli sağım - solum Mehlikâ Sultan’ım. Türkistanım, Türkiyem bu gün halim hassas, Feryat gelir Kaşgar’dan – Karabağ’da bir yas, Parça parça eyledi kişisel ihtiras Türk Birliği kurulsun birdir tenim, kanım, Türkçe yazılsın bilim Mehlikâ Sultan’ım. Kara bulutlar çökmüş ayak başı geçmiş, Türkçe yazacak üstat yabancı dil seçmiş, Bizim iller hazindir başka bayrak açmış Ak olsun bahtım huzur dağıtsın irfanım, Yükselsin aklı selim Mehlikâ Sultan’ım. Türk Dünyası duy beni, işde, dilde, birlik, Aynı alfabe bir ses dilde doğar dirlik, Kazak, Kırgız, Azeri, Özbek, Uygur, Kerkük Ağlamasın – sevinsin, mutlu olsun günüm, Açsın her renkte gülüm Mehlikâ Sultan’ım. Petrol sende gaz sende karanfil gül sende, İşte dilde fikirde gönülde bal sende, Dünyaya huzur veren bahtiyar yol sende Ne durursun oyunda? Çalış! Çalışkanım, Yeşilim, mavim, alım Mehlikâ Sultan’ım. Uzak yakın kardeşler; dilde bir olalım, Hür devletler şeklinde doğru yol bulalım, Kaşgar’dan İstanbul’a bir birlik kılalım Türk Birliği amacım; Türkçe yaz ozanım, Güzel Türkçedir dilim Mehlikâ Sultan’ım. Halil GÜLEL Düsseldorf / 23.11.2011 (Bir Kızıl Elmadır Mehlika Sultan) |
...........
MEN TÜRKEM
Men Türkem,
Türk menem,
Kırgız, Kıpçak deyirler,
Başkurt, Kazak deyirler,
Eldeki parmaklara da başka isim deyirler.
Derler,
Men aynı kandan,
Aynı candan,
Aynı atadan gelmişem,
İçimde ne varsa buraya dökirem,
Men Oğuzu Ata bilmişem.
Men Balkar, Kabartay, Gagavuz,
Özbekem…
..
Men Türkmenem,
Karakalpak, Çuvaş, Tataram…
Karaçay, Malkar, Karay başka adım,
Dünyaya kök salmışam,
Adım adım...
Tuva, Altaylıyam,
Macar, Avar, Hazar, Bulgaram,
Sanma yan gelip yataram,
Ne de memleket sataram.
Menim özüm Kırım’da,
Köküm Kazak, Yakut’ta,
Dallarım Doğu Türkistan,
Bir ucu da Kerkük’te.
..
Men Türkistanlıyam,
Men Türk-İslamlıyam,
Menim dilim zengindir,
Menim dinim engindir.
Mene kefen biçmek nicedir,
Mene yan bakanın,
Bilirem gündüzü hep gecedir.
..
Men Türk doğmuşam,
Min yıl geçse de değiş/e/mem,
Men uysalımdır, barışı severem,
Ayrı gayrı bilmezem,
Men Kürdüm, Lazım, Çerkezem,
Boşnaktır diğer adım,
Men e‘le tezgahlara gelmezem.
Ayağıma basmayan da,
Kimselerle döğüşmem…
Men Türkem, insanam, insanları severem,
Mene iyi davranan da, insan gibi överem,
Ammaaa;
Kim ki meni hakir gören de!..
Ağız dolusu söverem,
Yeri gelir,
Osmanlı şamarıyla döverem…
Men Türkoğlu TÜRKEM…
Suat Zobu