HAYATIMI HAYALİME MAHKUM ETTİM
bir hataydı bir yürek yanığıydı
gönül ızdırabın ateşinde yanarken bir hayalin, bir gülün üzerine fırtınaları göndermesi gibiydi eller bir araya gelirken gözyaşı damlalarının avuçları sulamasıydı yürekler birbirine değerken içimde O, sel sularının yıkıcılığını hissetmek gibiydi hani bazen hayat yansın parçalansın dersin ona bakarken gözler, onu sararken yürek tufandan çıkmış ev misali harabe olmuş dersin ve ben; bir gülün üzerine fırtına misali gönderdiğim hayallerimin bir zindandan beslendiğini göremedim dursun artık dediğim gözlerinden akan her gözyaşının o yıprattığım yüreğinden beslendiğini anlayamadım ben hayatımı hayalime mahkum etim. HAYAL ROMAN |