DONMUŞ BİR BEYİN
Birşeyler zorlamaya başladı.
Büzüşmüş yorulmuş, Ve artık anlamakta güçlük çeken , Bu taşlanmış beynimi... Hani ; ruhunu rahatlatmak ister ya insan, Kendi kendine gerçekleşmeyecek, Hayali düşlere kapılır. Belki birgün herşey güzel olur umuduyla, Kalıplaşmış, donmuş beyniyle, Taşlanmış kalbiyle olur olmadık hayaller... Ben olmuş ruhu, soğuk bedeninde kaybolmaya başlar, Yok oluş böyle devam ettikçe, Donmuş beyninle bitsin istersin, Ama bir türlü, kayalaşmış buzları çözemezsin... |