BİR BEN BİLİRİM
Nasıl da başlamıştı hayatımdaki o derin boşluk?
Adını konduramadığım kimseyle paylaşamadığım O sessizlik o yalnızlık… Bir ben bilirim yastığa koyduğumda başımı, İçimde kopan o derin fırtınaları… Bir ben bilirim o sessizliği, Bir ben bilirim o kimsesizliği, Ne yapsam olmaz tıkanır bir yerde ruhum, Beynim, bedenim… İşte o zaman gözlerimi kapatır. Ve hayal ederim gelecekteki o güzel günleri, Sade ve sadece hayal, Bilirim gerçekleşmez imkânsızdır benim için hayat, Ama gene de umut, Derinlerde çok içerlerde, Bir gün hayaller bitip gerçekler hayal olacak ümidi yaşar. Bu yürek ne gerçekleri, hayal yaşadı bu bedende, Elbet bir gün hayalleri de gerçek yaşayacak. Bu beden de… |
Bir ben bilirim o kimsesizliği,
Ne yapsam olmaz tıkanır bir yerde ruhum,
Beynim, bedenim…
İşte o zaman gözlerimi kapatır.
sessizlik ve kimsesizlik zor duygu olsa gerk
hilal hanım bu güzel dizelerinizi kutlarım
selam ve saygılar...