Sonbahar Gibiyim
Dallarım sarardı
Tek tek dökülüyor Havalar soğudu İçim üşüyor Para suyunu çekti Çaresiz kaldım Dostlar yön değiştiyor Trafik yoğun Nefesim açlıktan kokuyor Gözlerim Doluyor Güneş üzerime doğmuyor Bulutlar engel Sözlerim kar etmiyor Cahiller hükümdar Yalnızlığa yol alıyorum Gölgemde nankör Aşkın kulağı sağır İstediğin kadar bağır Bu ne yük nasıl kahır Sarardım soldum Dünya zalimler dünyası Yokmu fakirin aynası Bozkırların içinde Susuz kaldım. Felaket diyarında Bücür yaşadım... Nizamettin ERGÜL... |