Ufak ufak adımlar Ufak ufak adamlar Yürüdüler ufak ufak Düşündüler ufak ufak Ne dönüşü vardı yolların Ne ölüşü vardı düşüncelerin Ufak hesaplar büyüdü ufak ufak Ufak çocuklar büydü ufak ufak Hesaplarla çocuklar karşılaştılar sonra Ufak düşünen adamlar Ufak adımlarla Dönüşü olmayan yolların Ölüşüne yürüdüler Hiç hesap yapmadan
Dönüşü olmayan yoldayım
Bir kaç damla düşer Beklersin Bir kaç damla daha düşsün Ama düşmez Uzaklardan bir uçak geçer Beyaz dumanına takılır gözlerin Sonra siyah bir bulut çöker Apartmanın tepesine Yağmur damlaları çoğalır Su kabları dolar güvercinlerin Üşüdüğünü hissedersin Sonra paslı demirler ıslanır Kahverengi sular ayaklanır her yerden Aşağıya bakarsın Yukarıya bakarsın/düşünmeden Filitresiz sigaralar küçülür ağzında Güvercinler girer yuvalarına Sen yuvanı hatırlarsın
Dönüşü olsada ben bilmemekteyim
Bir balya tütüne Satma beni can Memom Bir su testisine harcama Bak.. Pekmez zamanı Dutlar düştü düşecek Kazanırız korkma Üç kuruş nafakayı Kaç çocuk var sanki Bir sen Birde ben Boş kalmaz işkembemiz can Memom Nasıl olsa dolar zamanla/ samanla...
Çünkü dönüşü hiç istememekteyim
Uzaklarda denizler Dalgalı denizler Var Biliyorum Gri bulutlarla kaplı denizler Var Görüyorum Yağmurlar denizlere yağdıkça Ve dağlar asırlarla budandıkça Bir siyah zeytin ağacı uzanacak göklere Hangi kor(k)uyu duyacaksa kanatlı atlar Hangi kör kuyuya atlayacaksa çocuklar Yelelerinde ve hayallerinde Ümit ve düş kırıklığı saklı iken Biz hatırlayacaklar
Dönüşümde paylaşılanlar olmayacak bir daha
Ufuk ağarırken yani Şafak atarken bir sabah Üşüyorum Ve atların Ahırlarından gelen Yaşama kokusunu duyuyorum Bir değil Bir kaç kadını Saatlercekucaklamak İstiyorum
Dönüşümü bekleyende olmayacak ki zaten
Henüz Geç olmayacaktır Uzanmak/ utanmak Göklere tırnaklarımla O büyük gün geldiğinde Yanacak her ateşte Güneş küçülecektir biraz Perdeleri kapalı günleri O zaman Ancak ellerim aydınlatır Ve Sarı tüyleri Kaşlarından Aldıkça hayat kadınlarımız Hayat mektebinden türküler söyleyerek Çocuk kalmış ruhuma Bir kuş yuvasında çığlıklarımız Seni ve beni Göz yaşlarıyla kutsayacaktır Açıkça
Arıtmak gerekirse duyguları Beyaza boyamalı kalpleri Abu’m Yoksa ezbere bir renk mi seçmeli Eziyet etmeden Fırçadan bıyıklarına Abu’m Hiç birini... Ama hiç birini tanımazdım Ne siyahı ne beyazı Himayesindeyim hilebaz sevdaların Ve gölgeleri salladığım salıncakların Yürü çitlenbik bu bizim sevdamız Bu kınalı yapıncak bizim Bir müneccim kadar insafsız Bir mürekkep hokkası kadar şekilsiz Duruyordum yokuşlarda Yanıbaşında Abu’m Duyguların kirini Silemedim boyalarla Abu’m Yaşamak bir yana Bir aşk öyküsüne Mürettip bile olamadım
Dönüşümü isyana dönüştürürdü pişmanlık
Ucu ucuna yetişince son sevgiye Bir "oh" çektin beyaz saçlı adam Ölü hücrelerine kan hücum etti Gizli bir keyifle Beynine yığınak yapan korkular Birer birer Ama birer birer kayboldular Hakkınmıydı/ değilmiydi Bilmiyorum Ama eğer hal edeceksen İlkini unutmalısın Son sevgiyi uaşarken
Üstelik dönüşümü korkaklığıma yoracaklar...
Geçmişi Gelecekle Birleştirmeye giden O beyazbulutlar Hani fırsat bulupta Bizim tepemizden Bir geçseler Çaktırmadan Bugünüde tanıyacaklar
Dönüşüm bugüne rastlayacaktı kızmazsan eğer...
Sarı atın terkesinde ki Suskun ölüm Ve yelesinde coşan Kısa yaşam Siz... Süvarinin bedeninde Ve beyninde Benim için... Yanlız benim için Birleştiğinizde Kucağımdan indirmediğim o çocuk Siyah saçlarına Ve yeşil gözlerine Baharı katıp Sonsuza kadar gülecektir Eminim
Atla/ git/ durma İn/ yürü/ korkma Kapıyı çal Açsınlar gir Bak gözlerine Yaklaş/ çekinme Tut kollarından Kucakla/ sar/ sakınma Sonra.. Al/ getir/ bekleme Devam etsin rüya Kaldığı yerden...
Dönüşü olmayan yollarda kaybolmuşum ben zaten...
Isınır toprak Yavaş yavaş ısınır Çizilir sınır Korkulara düz sınır Toprağa düşer Kuru ceviz toprağa Bir yar gelir O çınarlı sapağa Mevsim biter/ay biter Ama dakika bitmez Düşman gider/ kin gider Ama anılar kalır
Dönüşü olmayan yollarda Ne kaldı ki Hayat dair O anılardan başka..... Dönüşü olmayan yollarda
Demiştim ya hani
Yollar yollar uzun yollar Hikayesi hazin yollar Sevdiğimi benden aldı Yüreğimde gezen yollar....
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
HAYATA DAİR...(1) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
HAYATA DAİR...(1) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Bu ne yaaaa sevgili kardeşim, destan gibi... Şiirini okuyunca, MEVLANA'NIN MESNEVİSİNİ OKUYAN YUNUS EMRE GELDİ AKLIMA.. YUNUS, MESNEVİYİ OKUYUNCA,AŞKIN ÜSTADI MEVLANAYA SESLENİRCESİNE, EFENDİM, ÇOOK UZUN OLMUŞ, KISACA ( ALLAH AŞKIYLA DOLACAKSIN ) DESEYDİN YETERDİ DEMİŞ.. BENDE SİZE AYNISINI SÖYLEYEYİM, ÇOOK UZUN OLMUŞ SEVGİLİ GÖNÜL DOSTU KARDEŞİM. KISACA, (İNSANLAR İÇİNDE, İNSANLARDAN BİR İNSAN OL) DESEYDİN YETERDİ.. ZİRA İNSAN OLMA, YUNUS'UN İFADESİYLE... DÖVENE ELSİZ,SÖVENE DİLSİZ OLMALI ŞAYET HAKARET EDERLERSE GÖNÜLSÜZ OLARAK, İŞİNE DEVAM ETMEDİR. BU YOL UZUNDUR MENZİLİ ÇOKTUR GEÇİDİ YOKTUR DERİN SULAR VAR TEŞEKKÜRLER YÜREĞİNE SAĞLIK SEVGİ VE SAYGILARIMLA
HAYATA DAİR HER ZERRE YAŞANDIKCA ANLAM KAZANIR ,SADECE BİR DÖNÜŞÜ OLMAYAN YOL VAR,O YOLA GİDENLER DIŞINDA DİĞERLERİ TEK TEK DÖNERLER HAREKET ETTİKLERİ YERE. KALEMİNİZ DAİM OLSUN
Hikayesi hazin yollar
uzun olmuş ama güzeldi şiir tadında
tebrikler