Yeridir
gözlerin kara haber bakıyor
dikmişsin uzaklara. öyle bir yüklenmiş sin ki; gidersen kıyamet kopacak, yeridir. eflatun olmaz vedalar vedalar hiç maviye de çalmadı şimdiye dek kış kadar soğuk, gece kadar kara gidersen anam ağlayacak, yeridir. dilinde veda türküleri yankılanıyor iblis kovan besmele gibi hem çok kararlısın böyle; ani bir uçurumdan atacaksın sevdamı hem çok inatsın hem ayakların yorgun, dur... kalmak, yeridir. Yüreğin kıyamet çarpıyor ödünü koparıyor hayallerimin. öyle bir korku ki bu; bir daha hiç güneş doğmayacak gibi düşün bahar yok bir daha hiç çocuk doğmayacak sanki son kez ötüyor kuşlar sanki her şey ölüm orucu tutacak bir daha dönmeyecek dünya bir uyanış olacak ki annen yok baban yok kardeşlerin yok yok tadını sevdiğin hiç bir meyve dost yok arkadaş yok hatta sokak köpekleri de yok ölsen yeridir. Gidişin ölüm kokuyor hani bunun üstüne söylemeye söz gerekmez bir oda düşün; içinde sen, içinde yalnızlığın, içinde başka hiç bir şey... yetim bir tavan soğuk bir taban... hatta sinek yok hatta fare hatta karınca da yok. kış kadar soğuk, gece kadar kara gidersen ben biteceğim, yeridir. Deniz’e Düşen Şiirler... |