Sen yoksunŞiir Mehmet Fikret ÜNALAN Yorum Can dostum sevgili ağabeyim Arif ATEŞ Yalnızlık pınarından Bir yudum sen içtim dün gece Bir eyvah düştü yüreğime Geriye doğru esti zaman Yorgun ve kararsız Gözlerimiz buluşunca buz kesti hatıralar Uyandım Sen yoksun… Nasıl anlatayım ki? Kelimeler kifayetsiz Cümleler arsız Keşkeler ile kurtarmak mümkün mü geçmişi? Yitik bir hayatın kollarında Mevsimsiz sevdalardayım Sen yoksun… Şafaklar siperde Güneş askerim olmuş Geceyi kurtarmaya doğuyor üstüme Tüm zarafetiyle açmış akşam sefası Sabahın köründe Çiçeklerin isyanı var Daha güller solacak Ağaçlar kuruyacak Sen yoksun… Alacaklıyım hayattan Sevdiğim kadar sevilmeye Usulca bırakıyorum gözyaşlarımı Kimseyi incitmeden Kayıp gidiyorum ellerinin arasından Şimdi bir sarmaşık çiçeği dikeceğim bahçeme Hayatı sarıp sarmalayan Sen yoksun… İkibinonüçNisanayınınyedincigünü/Ankara Mehmet Fikret ÜNALAN |
Sevdiğim kadar sevilmeye
Usulca bırakıyorum gözyaşlarımı
Kimseyi incitmeden
Kayıp gidiyorum ellerinin arasından
Şimdi bir sarmaşık çiçeği dikeceğim bahçeme
Hayatı sarıp sarmalayan
Sen yoksun…
şiir yorum o kadar içten o kadar güzel ki gönülden kutluyorum can kardeşim