Dilim tutuldu bu akşam ama
Konuşmam gerek
Bir şeyler söylemem gerek
İçimdeki alevleri sana
Göstermem gerek
Kalbimi üsten aşağı yırtarak
seni çok özlediğimi
Nasıl anlatsam bilmem ki
Şairane dizelerde
Pekte beceremem ama
Yazdıklarımı sen öyle kabul et
Birde kusur işlemişsem
Bir tanem olarak sen affet
Kollarımla arzı sarsam da
Sardığım yerleri görmem
Gerek
Ama
Arz izin vermiyor
Yanıyorum kor ateşler içinde
Seni görmek için
Herkese kanıyorum
Seni bekliyorum,
Seni özlüyorum
Dudaklarımdaki çatlakları
Görmesende
Nedense….
Bütün susuzluğumu sende arıyorum
Gittiğim her yerde sen
Bazen koluma girmiş
Bazen elimden tutmuş
Masmavi gökyüzünden
Gözlerini gözlerime dikmiş
Bakıyor bana derinden
Parlayan gözleriyle
Sıtma tutmuş içimi
Isıtıyor
Kuruyan dudaklarıma
Kendi dururuken
Bulutlardan yağmur taneleri
Gönderiyor
Yanaklarına kondurduğum
buseler
Heyecanlandırıp beni
Bazen sinir etse de seni
İşaret Parmağın ileri geri gelse de
Söylemem gerek
Hiç kimseciklere
Göstermeyerek
Neden seni aşikar edeyim
Sen içimde gizsin
Ufuklarda sen bana, ben sana
Sarılmışken
Atmışsam üzerimdekileri bir kenara
Yatak dar gelirken
Sabaha kadar hiç bıkmadan
Gezmişsem dünya alemi
Nefes almışsam derinden
Mevsim daha kış
Çıkartmamışsam kalbimden
Beklemeye değersin
Beklerken
Hiç de üşümemişken
Aradığımı bulmuşken mavi derinliklerde
Dilim tutuldu bu akşam
Saat sekize gelirken
Senden ayrılmak istemesem de
Sabahlara akşamlara kadar
Dilim çözüldüğünde yazarım
Biriciğim bu akşamlı bu kadar.
Sami Yüce 02/04/2013 /İstanbul