GEÇ KALMIŞ
geç kalmış bir mevsim
kendi gölgesine düşüp yitiriyor akrebini... koparılmamış takvimler gibi çaldırıyor hafızasından yaşanmamış anılarını... sessizliğin ötesinden uzanırken düşlere bir şiir hüküm giyiyor sevda suçundan aslında yeniliyor kendi sesine bir türkü unutuyor bahar olmayı nisan ve tutuyor ömrümüzün eteklerinden sırnaşık bir çocuk gibi hüzün gecenin kör yanında ağlıyor yitirilmiş düşlerimiz vakit ne kadar geç yeniden düşler kursak ağaran saçlarımıza inat güler mi yüzümüz... takvimleri kaldırsak saatleri durdursak durur mu zaman... ŞAHBEYİT FATİH ŞAHİN IŞIK |
Kutlarım saygıyla...