ANA KUZUSU
Zaman silleyi vurmuş yiğidine,
Atıvermiş ıssız Sekli köyüne. Yanarım şu feleğin ettiğine, Kaderine boyun eğmiş Fahrettin. Beypazarı’nın en ücra yerinde, İnce uzun yolun tam bitiminde, Yalnızlık deryası yaşlı evinde, Hayata sıkı tutunmuş Fahrettin. Büyüdü kalabalıklar içinde, Garip kaldı ana baba ölünce. Yeni yuvasında yaşar sessizce, Kusilerin ana kuzusu Fahrettin. Yirmi iki insan yalnız deryada, Sanki düşmüşler ıssız bir adada. Yaz kış bahçeye bakan bir odada, Anılarla baş başa yaşar Fahrettin. ANKARA / 3 Nisan 2013 Dr. İbrahim KARAER |
güzel bir şiir daim saygılarımla.....