/ Yaşam bakir düşlerin,
katledilmiş dünlerin celladı mı?
Yoksa insanlar mı katlediyor
gayesinden caydıkça. /

Açığa alınan işçi gibi,
Bocalıyor düşlerim,
Yaşam telaşında.

Mitralyözlerin gölgesinde,
Günler umudun soykırımında.

Hasretin soluksuz özlemi,
Yetim gecelerin çitlerinden atlıyor.

Ah çaresiz yanım!
Pişmanlığım debeleniyor,
Rükudan ayrıldıkça..

Yüreğime konan duman renkli güvercinler,
İntihar ediyor tek tek!
Evren ki uçsuz bucaksız mavera,
Iskaladığım her düşün ve her gülüşün,
Kucaklamaya doymadığı..

Firkatin uğultusunda,
Yıkılıyor ıssız sokakların irinli duvarları.
Herkes çıkmaya çalışıyor,
Saplandığı bataktan.
Oysa beyinde başlayıp,
Yürekte bitiyor her çırpınış.
Ve son buluyor çoğu zaman,
Duaya açılan eller kaldırılırken semaya.

Ruhun dergâhında dilleniyor ayetler,
Bindallısını giymiş yıldızların altında..

Yitirilen harfler bir bir kucaklanıyor.
Yaralı gönüller yavru ceylan!
Yaralı gönüller çırpınan serçe!
Titriyor olduğu yerde!
Silkelenip aniden doluyor gözler hüzünle.
Menevişleniyor o an,
Saba melikeleri, Asudeler eşliğinde.
Damlıyor gözlerden efsunlu mana.
Sızıyor harekelerin ahengine.

Gizde harlanırken Rabbe duyulan sevda,
Irmaklardan süzülüyor turnalar bin bir coşkuyla.
Güneş gülümsüyor, bulutlar el sallıyor.
Kandilleniyor sema,
Yüreklere nur dolunca..

Nur mühürlü gözlerden yansıyor ışıklar.
Vehminde bırakıyor tüm kederli günleri.
İsyandan arınıyor bedenler.
Secdeye kapandıkça zikrediyor bülbüller.

Kâinat dilleniyor.
Huzurun heybetinde imana daldıkça….