ŞAİR RUHLU ADAMMukaddes bir bulutun gölgesinde, Ötelerden bir yerden, Bilmediğim, koklamadığım, Dokunmadığım, tatmadığım, Bir duyguyla, Posedion’un sırrıyla, Aniden çıkageldin_____________ Görür görmez telli duvaklı bakir düşlere kapıldığım, Şair ruhlu adam! Yüreğinin yitik alfabesini Gelin ediyorsun aşkla her bir cümlende____________ Dilinden dökülürken gökyüzüm sözüyle, Senin göğündür yükseldiğim bilesin. Tek senin!_____________ Kirlenmiş harflerime kaç mezar sığar söyle? Ya nefesi utanç kokan cümlelerime? Ölü bir ceylandım ben Ilgaz’ın eteklerinde. Ilgıt ılgıt büyüyordu kimsesizliğim! Genzimdeki vefa suskundu hayata. Hüzün yazgılı hikayeler yazıyorum, Ezik yanımla! İsyan ediyorum şimdi zamansızlığıma bilesin!________ Yüreğimde evrenin bütün sancısı. Ölü kentler taşıyordu cenazemi şiirlerimde. Geldin, işgal ettin ruhumu ihtirasla! İtirazım yok asla beklediğim sendin. İsyanım zamansızlığıma._____________ // Sarmaşıklandı aşk köklendi seninle. Kirpiklerim şimdi kuş uçuruyor hasretine bilesin!_____________ // Kavuşmak ki an meselesi, Kavuşmak ki uçsuz bir mavera, Tüm gizemini koruduğu. Kabuslarıma nur yağdıran şair ruhlu adam! İnliyor göğsümde sakladığım üşüyen kuşlar. Haddini bilmez hayaller kuruyorum, Ömrümün ayazında.____________ Bak! Gözlerimin çukurunda kandiller yanıyor, Dua ediyorlar bizim için. Tesbih tesbih dökülüyor damlalar, Zikirleniyor, katli vacip umutlarıma._______________ Göğün rahlesinden kehanetinle geldin. Ummanın mavisinden selam getirdin aşkla. Efsunlu susuşların, kaçamak bakışlarınla, Şerhederken ruhuma aşk ötesi bu olgunun uzuvları, Riyasız müebbet bir sevda olacağını, Gözlerinle ima etmiştin, Tetiği çekilmişti o an yaşamlarımızın._____________ //Tepesi atan ömrümüzün tam da eşref saatinde, Bağrıma bastığım tuzdu nasibime biçilen._____ // Derin uykulardan uyandıran, Kelepçeli susuşlarımı, Aşkın hudutsuz sularına salıveren adam! Sen ki, hayalinde denizle konuşup, Düşünde göğe yükselen. Sen ki, gam diyarının gurbet kuşu. Gök masalının masum prensi. Aşka hasret dualarıma karşılık veren. Öyle bir saplandın ki ruhumun derinine. Ne söküp atasım var, ne de ölesim! Saplandığın yerden hiç çıkama emi.. .... |