EL-VEDAgeceye veda yalnızlığın başını çeken sevgili ben geldim geleli bulutlar kaçıyor inançsızlar bir bir uçuyor ölümdür bir rüyadır tutturmuş gidiyor ağlamalarımız şarkılardandır saate veda ayaklarımız beş sularında hareketlenir ki kalp atışlarımız bundandır sen lambaların ardına gizlenen sen yalnızlığın yakarışlarına sığınan zamansızlığımız izdendir sevgiye veda merhametsizliğim düşüncelerdedir yağmursuzluğum sessizliklerdedir düşünce bir ömür çizilen resimlere resimlerin susuzluğu andandır geceye saate ve sevgiye el-veda |