Pis bakışlar soldurur, yıldırır,
Yürek temiz bakmalı açelya,
Öyle bir çiçek sin bilirim seni,
Kimse bilmez kıymetin açelya…

Hint-Japon-Çin de bile yok,
Eşin-benzerin, aşinayım ben,
Uğraşmışlar yetiştirmek için,
Kuruma bir kez sevemeden…

Dünya çiçeği olarak tanındın,
Ülkelerin ulusal çiçeği oldun,
Asıl yeşerecek yerin bendim,
Başka bahçelerde bulundun…

Saksı toprak çok önemlidir,
Bir ev çiçeğisin aslında da,
Bana göre yetişmişsin sen,
Verimsiz, kötü, pis toprakta…

Pembe, portakal, ateş kırmızısı,
Can tonlar taşırsın genlerinde,
Çalılar-dikenler sarmış etrafını,
Ah, bir aç san benim ellerimde…

Şimdi bir açelya’m bile yok,
Kızıl rengi yapraklar nerede,
Seni ilaç olarak gördüm hep,
Tek merhem bendeki derde…

Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)

© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

27.12.2012