Yaprağın Dala HasretiGecenin karası Eylülün hazan sarısı düştü gönlüme Çiçekler yapraklarını döküyor ya Öyle dökülsün hüznüm ıssız yollara Eylül niye bu kadar acıklı bilen yok Yaprağından ayrılan ağaçların hasretini Tarif edebilen şiir yazılmadı henüz Tıpkı sensizliği anlatacak kelime bulamadığım gibi Koskocaman bir boşluk var içimde Seninle bu kadar doluyken Neden bu yokluk hissi Bilmiyorum Temelinden sarsılan bina gibi Sarsılıyor ruhum Nem kokuyor yüreğim Yıkıldı yıkılacak Sevgiyle inşa ettiğim gönül sarayım Umut ağaçlarım yapraklarını döküyor Eylülle birlikte Ondan mıdır? Umutsuzluğa eylül deyişim Ve Hiç nedensiz hüzünlenişim Ey yâr tut elimi Gidelim uzaklara Dünyanın her yerinde Sararmıyor ya yapraklar eylülde Elbet yeşile boyarız umutlarımızı Uzaklarda bir yerlerde Yakamoz Deniz (Serpil TÜGEN) / eylül 2012 Şiirime sesiyle anlam katan AHMET ORMANCI Beyefendiye sonsuz teşekkürlerimle... |
ne hüzünlendirdin,ne güzellikler verdin,yeşilin sarıya,sarının kaldırımlardaki öyküsü.
acıtan bir şiir.
acıyan yanlara merhem olan bir şiir.
uzaklara götüren bir şiir.
uzakları yakın eden bir şiir.
deprem gibi sarsıyor,sarstı bu şiir ruhumu..