Ve "Aşk"...

Gözün gördüğüne değil... Görmediğine ... Sesleniş/in duyulduguna değil Duyulmadığı/na... Can’a / kıymak yerin’e Can’ana Teslim Etme’nin Adıdır... "AŞK"

Seninle Olan Biri oldugunu düşünürsün her zaman... Ve Asl’ında Seni Her gün Cagırmakta huzur’una... Hani Görmeden Konustugun bırı vardır ya... Kudret/ini yitirdiğin an da --- Ve Kendi denizin’de batmaya basladıgın bır an/da Sebesiz bi yürek kabarışlarının ardından hıçkırıklara boguldugunu ve elinde olmadan gözlerin şişinceye kadar ağladıgın bır vakıt Koşturdugun biri Vardır Hanı...

Aslında mükemmeliyetin ötesinde Bir huzur’dur bunu yapabilen/e... Cunku Hep Konusursun Onunla, Oysa bunun Fark’ındaa değilsindir bunun... Fark’ında olabilen/in Mutluluğu’dur "AŞK"

Ve Sonra...


İçini Bir titreme Kaplar ’da yüreğ’ine Bir korku düşer... Hemen Sevgili’ne Koşmak ister-sin ya... Düştüğün zaman Bir Sarıldıgın vardır Aslında... Oysa Farkın’da değil-sindir...

Kısacası : Görmeden Konuşa’bildi-ginin/ın Adı-dır Aşk...