BANA GÜLMEYEN HAYAT
Hayat Ağacı gibi yaşlandım.
Kurudum,soldum mutsuzluğun içinde hep mutluluk aradım kitap sayfaları gibi sarardım. şimdi pencerenin önünde oturmuş izliyorum. geçtiğim yollarda ayak izlerimi görüyorum. Kiraz ağacımız çiçek açmış bu baharda geleceksin biliyorum. Umudumu yitirmeden seni bekliyorum. Kalp atışlarım yavaşlıyor sanki bu yaşımda senin öldüğün yaştayım kiraz ağacımıza bakarak geliyorum yanına. Hoşçakal bana hiç gülmeyen KARA DÜNYA. |