GURBET ELLERİ
Bu vefasız gurbet ellerinde
Hicranım dağları yaktı Gülmeyen yüzümde hep Gözlerimden yaş dolup aktı Derdimi kimseler bilmez kaderim beni böyle yaktı Kökten kırık benim dalım Gülmedi gülmiycek yüzüm Şu vefasız gürbet ellerde Kurdu dalım acmaz güllem Gurbet kırdın kolumu kanadımı Cekerim bitmez tükenmez dertlerim Her taraftan kestin yolumu Bağladın kolumu kanadımı Kaldım kimsesiz gurbet elde Gülmedim gülmez artık yüzüm Derdimi söylesem bilmez alem Dilim söylese yazmaz kalem Gözümde sel gibi yaşlarım aktı Kaderim bizi böyle kopardı arife özbaş |
asırlara denk gelen hasretler ülkesi
hep vardı, bundan sonra da olacak
kapanmayan uzaklıkların adresi
ömrünüze bereket