Açmam, açamam sinemi, vurgun yemiş bizar hissimi!Hangi sayfayı açsam, ibret adına bakınsam Mazileşen melallerin son umutlarına takılsam, hicranıyle yakınsam Sosyal statü adına kendinden geçen nefesleri hakkıyle anlasam, acabaları bıraksam Ah u zar eden gönlüme söz anlatmayı, sükutunda sebat kılmayı azmederek hüznüyle kalsam Gönül avutulmaz, keşkeler çare olamaz İrade sahibi olmak, tercih hakkını gerekçesiz kullanmak edebe yakışmaz Gül keyfiyet için kopartılmaz, aşiyansız kalan kuşu kimse savunmaz, acziyeti sorulmaz Bedevinin halinden kim anlar, çölün kimliği biçareliğe bakar, samimiyet gönülde aşk için yaşar Nebatın ve hayvanatında ruhu vardır Berzah gam zerkeden derüni bir hicrandır, araf akıl sahibi için karadır Ruhunu esir eden, ten için çırpınışlar adına aynadan vazgeçmeyen, nasıl bir vicdandır Zemheriden korkma, hazandan kat a sıkılma, bahar adına çırpınan nefse kapılıp macera adına yakınıp ağlama Dünya dardır, gönül maveradır Nefsi için çırpınan can, nasıl hak ve hakikat için sevdalanacaktır Aşkın sadrından südur eden teslimiyete sığınacaktır, ihsan adına candan vazgeçecektir Kitabı celilde dile gelen ibretler için ruhunda şevki muhabbetle yeşertip, ümitlenecektir Mustafa CİLASUN |