Bir varmış bir yokmuş..
Bir varmış bir yokmuş, diye başlayan
Yâr bana bir sevda, masalı anlat. Gecenin gölgesi, düşerken şehre Adımı söyleyip, kulağı çınlat. Gözlerim ağlamak istiyor bugün, Aklım sende kaldı üzgünüm üzgün, Sensizlik yolunda mecnunum sürgün, Kanatıp yaramı acıyla inlet. Devasız bırakma dertli bu gönül, Solmasın bahçemde yediveren gül, Sonbahar vaktidir aylardan eylül, Yağmur ol yağıp da tenimi ıslat. Öyle bir zaman ki geçen bu zaman, Yanıyor bu şehir yerle gök duman, İçimde büyüyor yokluğun her an, Hayâle daldırıp kalbimi sızlat. Acıyor göğsümün anla burası, Sadece bir ümit şunun şurası, Olmasın sevdamız aşk hatırası, Seni gördüğüm gün milattır milât. Ben sana yıllardan beri hasretim, Sımsıcak bir sevgi bütün servetim, Seninle bir yuva kurmak niyetim, Tek arzum emelim seninle vuslat. Şair:İsmail Kurt 23.03.2013 |
saygılarımla