Dipsiz Kuyular
Dipsiz Kuyular
Özlemek eylemiyken yüreğimin, savruldum, rüzgâra! Şimdi sızısı şakaklarıma vuruyor senli gerçeğin Gayrı nefesinden başka hiçbir şey yetişemez imdadıma!... Akşamlar geceyi demlerken sabaha Zamansız yok oluşların ayazına savrulurum! Kırık bir testiden sızan su misali yaşam Kendi yolunu bulup gün ışığına çıktığında Bir şarkı düşer dudaklarıma Çekilir karanlıklar kendi kuytusuna! Bir bilsen sevgili/ gözlerim gözlerinde Nasıl gündoğumunu özler Sonra yayılır yorgun zamana nefesimiz Şafağın kızılı düşer odama işte o zaman! Aşkın dipsiz kuyularını mekân eyler duygular Akşamdan buruk bir tat kalır dudaklarımda İçimde sızın bir damla olur düşer toprağa Su kurur dudaklarımda İçimde sen büyür sün / tohum büyür yarına… Abdullah Oral |