BU ADAM
İnsanlığa aşık,
Sevgilerde karmaşık, Kitap okumayı sevgili bilmiş, Bir gece daha sabah oluyor, Bir gençliği arıyor, Uyumadı bu adam... Şafağın kızıl bulutlarıyla, Ak düşmüş şakaklarına, Hüzünlendi sabır dedi bu adam... Elestü birabbiküm-e evet demişdi, Dokunmadan ağlamışdı, Kitaplarda sevgi okumuştu, Aşkınla yandıkca, Şükür dedi bu adam... Bunca dert arasında, Yalnız olmak isterdi. Gülücükler dağıtır, Hep kederler dererdi. Tan yeri ağarınca, Zikir dedi bu adam... İzan esaret zincirlerinde Akıllara süs olmuş, Gençler heves peşinde Kitaplara küs olmuş. Bu adam neylesin ki, Çarklar dönmez olup,pas tutmuş. Verilse uğraş çözülürmü.? Bismillah dedi bu adam... Asımın nesli nerde, Mehmetler hepmi zindanda, Serden geçen yürekler, Neden korku içinde, Bir akıl ver Allah’ım Okuyup öğreneyim. Asım neymiş, Mehmet kimmiş, Ver ki bu sırra ereyim. Yüreklere, Zihinlere, Ummanlara gireyim. Gerçek neymiş öğreneyim. Aşkla sana koşayım ki Yolunda ölsün bu adam... Ekrem ÇETİNKAYA VaTaN25 21.03.2013 |