YOKLUĞUNDA
Gece simsiyah bir kaftan gibi çekti üzerime örtüsünü
Kaybettim gökyüzümü,ayımı,yağmurumu. Düşlerim gri bir sisle uzaklaşıyor günden güne Kıpkırmızı kanla dolu kırık kanatları Şu sırça saydam kalbimin... Oysa umutlarim vardı masmavi Gülünce gümüşi yıldızlarla parlayan... Günesin sarısı gibiydi ışığı gözlerinin Isıtıverirdi içimi buluştuğunda gözlerimle... Ve ormanin yeşili gibi huzur verirdi. Simdi kahverengi bir yol bile yok önümde Turunculu bir adam vardi bir zamanlar fotoğraflarda Tutkulu,siyah gözlerini gözlerime diken... Lavanta kokardi o zarif elleri Ve mor menekşe yüreği... Bir kücük söz şimdi beklediğim Pembe bir seda,bir müjde gibi O müjde ki; Bir ok gibi girecek matemine gecenin... Siyahı laciverte Laciverti maviye dogru kıracak sevinci. Ve birden bütün renkler şahlanacak İçiçe geçip kanatlanacak Bir martı gibi özgür bedenim Beyazın masumiyetinde kaybolacak... |
Tebrik ederim.Kalemine ve yüreğine sağlık.