Gece simsiyah bir kaftan gibi çekti üzerime örtüsünü
Kaybettim gökyüzümü,ayımı,yağmurumu.
Düşlerim gri bir sisle uzaklaşıyor günden güne
Kıpkırmızı kanla dolu kırık kanatları
Şu sırça saydam kalbimin...
Oysa umutlarim vardı masmavi
Gülünce gümüşi yıldızlarla parlayan...
Günesin sarısı gibiydi ışığı gözlerinin
Isıtıverirdi içimi buluştuğunda gözlerimle...
Ve ormanin yeşili gibi huzur verirdi.
Simdi kahverengi bir yol bile yok önümde
Turunculu bir adam vardi bir zamanlar fotoğraflarda
Tutkulu,siyah gözlerini gözlerime diken...
Lavanta kokardi o zarif elleri
Ve mor menekşe yüreği...
Bir kücük söz şimdi beklediğim
Pembe bir seda,bir müjde gibi
O müjde ki;
Bir ok gibi girecek matemine gecenin...
Siyahı laciverte
Laciverti maviye dogru kıracak sevinci.
Ve birden bütün renkler şahlanacak
İçiçe geçip kanatlanacak
Bir martı gibi özgür bedenim
Beyazın masumiyetinde kaybolacak...