YAR
Ve gece yine kendını sessızlıge bırakırken…
Ben yıne hıc dusunmeden yuruyorum sensızlıgın sokagında Hıc soguk a aldırmamacasına delı gıbı olan kalbımle sana dogru yuruyorum Ben sana yaklastıkca kokun ıcıme ıcıme ıslerken Bedenım buz kesmıs ellerım ı hıssetmeme ragmen Ben yıne sana tenının kokusuna dogru yuruyorm Senı gecenın sogugunda umutsuz caddelerın terk edılmıs sokakların arasında arıyorum Neredesın yar …yollar sensız ıssız ve karanlık Tut artık usuyen ellerımden sar buz kesmıs bedenımı sewgının sıcagı ıle Tut ve sar hıc gıtme bır yere kaldıramaz artık bu gıdısını yar… Kdr Trn |