DESTR-U YA PİRŞiirin hikayesini görmek için tıklayın SEYDİ ENİŞTEMLE OTURURKEN BAĞLAMA TÜRKÜLERLE OLDU BİR DE NEFES OLSUN DEDİK.
O SOYLEDİ BEN YAZDIM
Tabipler lisanı bir rumuz dil dir.
Her can fark edemez ne derdiğini Sırrı faş olunmaz bir gizli haldir. Arifler fefmedemez ne verdiğini. Arifler’den geri çekme elini, İncitmez bünyeni okşar telini Sıtk ile oldurur gönül dalını Yeme her meyvenin ham çördüğünü. Meyve mi verirmiş içi kovuklar? Su mu tutar imiş dibi oyuklar Görmediğini deme demiş büyükler Sakın açık etme her gördüğünü. Açık etmeyenler makbul-u kuldur. Erenlerin lutfu, lisanı boldur. Bu dünya dediğin harabe çöldür. Menzile yetirmez her yorduğunu. SEYDİ BEDNAM menzil olmak kâr gelir. Ele övünç olan bana ar gelir. Sanırım gülerek nazlı yar gelir. Guş eylerim candan her sorduğunu. SEYDİ LAFÇI |
candan başarılar dilerimguclü
kalemine saygı sevgiler baba erenlerr