Sessiz Vedaymış Gidişin
Süzülürken deryaların maviliğinde beyaz martılar
Gökyüzünün derinliğinde yankılanır çığlıklar Son yolcusu da güverteye adımını atmıştır Demir almak zamanı gelmiştir limandan Martıların kanatları eşliğinde yelkenler açılmıştır Sessiz vedadır gözlerden maviliğe yansıyan Sahile dökülense ayrılığın gözyaşlarıdır Kulaklarda çınlamaya başlar Köpüren dalgaların kumsalda ki haykırışları Martılar çığlık çığlığa umutsuzcadır kanat çırpınışları Süzülüp giden beyaz yelkenlerin ardından Gözler takılmıştır ayrılamaz ufuk noktasından Mavinin üstünü örten gecenin siyahında Geride bırakılan hatıralara hüzünlü son vedadır Sahili suskunluk sararken yorgun düşmüştür dalgalar Gecenin sessizliğinde ufuk noktasındadır gözler Sessiz vedanın izidir dudaklardaki acı gülümsemeler Gemi kaybolurken ufkun çizgisinde Dalgalar aniden hırçınlaşır Martıların çığlıkları canhıraştır Karanlığın içinde uzayıp giden hasretin gölgesin de Mehtabın son ışıkları düşmüştür yaklaşan tan vaktine Yüreklerde çarpan sessiz vedanın acı sancısıdır Sahilde kumsalla buluşunca hasretin dalgaları Gönülde yangındır sevgilinin sessiz vedası Kulaklarda çınlar martıların dalgalara karışan kanat çırpışları Ah sevdalım nedendir bu gidişin Söyle cananım nedendir sessiz veda edişin Dinçer Demirel |
Sessiz vedanın izidir dudaklardaki acı gülümsemeler
_______________________
yüreğinize sağlık efendim
sanki deniz kenarındayım gibi hissederek okudum şiirinizi