Azıcık BenAkıl fikir havada taşı taşa çarpardık Kulakları tıkayıp kapıları kapardık Simgemiz kuvvet idi olmazları yapardık Sonunda bana küstü kolumdaki güçlerim. Durup dinlenmeden tek nefisle gayretim Kuş ve yılana bakıp yükseklere hayretim Tekme tokat yiyerek kocadım öksüz yetim Zamana yenik düştü başımdaki saçlarım. Körpe umutlarımı zevk aldılar yıkarak Acıları sakladım tenhalarda ıkarak Hayli ömür geçirdim hep çenemi sıkarak Yıllara isyan etti ağzımdaki dişlerim. Ego tavan yaparken ekmeği böldüm beşe Ben Yusuf kuyusunda alem koşarken leşe Huzur ağaca çıktı kalmadı ruhta neşe Dumana uçup gitti elimdeki işlerim. Ağustosta üşüdüm kanım hızlı kaynarken Büzüştüm bir köşede herkes gülüp oynarken Gülücükler dağıttım alev alev yanarken Ummana akıp bitti gözümdeki yaşlarım. Maksadım okuyarak büyük adam olmaktı Dost düşman ayırmadan zihinlerde kalmaktı Sevdiğimin kalbinde dal budak kök salmaktı Kâbusla sona erdi gönlümdeki düşlerim. 12.03.2013 Ahmet Çelik Ceyhan |
Sevgi ve şiir tadıyla...