SULTAN ABDULHAMİD HAN VE KUMANDAN
Kumandanın birisi af diledi Sultandan
Ayrılayım ben artık askerliğin yolundan. Sultan razı değildi bir daha düşün dedi Kumandan ısrar etti dilekçesin çekmedi. Ol zaman harp kapıda sinsice bekliyordu Cümle müslümanlar, ki zaferler diliyordu. Hazırlıklar sürerken o kumandan yok idi Böyle zor zamanda terketmek te ne idi. Bir gün bir rüya gördü mütekaid kumandan Öyle pişman oldu ki oluyordu canından. Savaşa hazırlanmış koca islam ordusu Ansızın çalıvermiş büyük teftiş borusu. Gelenler kimmiş haydi akledin de söyleyin Abdulhamid koşturur,tekmilini bekleyin. En önde yüce Resul arkasında sahabi Teftişe gelmiş islam ordusunun sahibi. Bir telaş ki demeyin,her tarafta bir nizam Yalnızca bir birlikte görülmüyor intizam. Söyledi yüce Resul kumandanı nerede? İstedim ki gitmesin,bilmem şimdi nerede? Seni böyle bırakıp gideni ben istemem Gelmesin kenarıma böylesine gel demem. Bu rüyayı görünce afalladı kumandan Öyle pişman oldu ki,medet umdu duadan. Anladı Abdulhamid yüceden bir kimsedir Gösterilen bu rüya çok inceden hissedir. Her sabah vakti gidip camide sızlanırdı Biri bir şey söylese iç çekip nazlanırdı. Aradan aylar geçti,bir yaşlıya iç döktü O Resulun sözleri inan belimi büktü. Amca ben ağlamayım kimler ağlasın söyle Sen de acı halime bana bir himmet dile. Anlıyorum kumandan derdin dağları aşmış Sultan Han’ı bilmeyen hep yarı yolda kalmış. O öyle bir sultandı,hiç abdestsiz gezmezdi Vatan için sarfeder,kul hakkını yemezdi. Ne kadar sızlansan da kimse halin bilmiyor Cennet mekan liderler kolay kolay gelmiyor. Talip KAZGI 18 Mart 2013 P.tesi Saat :18:30 KÜTAHYA |